زرتشتیان ایران از تاریخ 13 تا 17 تیرماه را در زیارتگاه پیر بانو پارس به نیایش می پردازند.
به عقیده مری بویس زیارتگاه بانو پارس به آناهید،ایزد بانوی آب،تعلق دارد.
  زیارتگاه بانو پارس ، زیارتگاهی زرتشی ست که در شمال شمال غربی یزد در جنوب عقدا،در درون دره ای از کوهستان های این سرزمین به نام زرجوی قرار دارد.

قدمت دقیق این زیارگاه نامشخص است اما طبق نوشته‌های سنگی که در سمت چپ ورودی بنا قرار دارد در دورهٔ صفویه برقرار بوده‌است.
در باورهای مردم، این نیایشگاه جایگاه جان باختن و ناپدید گشتن شهبانوی پارس (دختر یزدگرد ساسانی) بنام «خاتون بانو» بوده است.
پیر بانوی پارس دختر یزگرد سوم و خواهر شهربانو است.
 .روایت است که یزدگرد،2 پسر به نام های هرمزان و اردشیر و 5 دختر به نام های شهربانو،پارس بانو،مهربانو،نیک بانو و نازبانو داشته است. یزدگرد پس از شکست از مسلمانان به خراسان می گزیرد و در آنجا به دست آسیابانی کشته می شود و پس از شایع شدن خبر مرگ یزدگرد،خانواده وی مجبور به وداع با یکدیگر می شوند و هرکدام به سمتی از اطراف یزد می روند.
هرمزان و شهربانو، پسر و دختر بزرگ یزدگرد در حین فرار دستگیر و به عربستان به غلامی و کنیزی برده می‌شوند.
 پارس بانو و مهربانو به سمت شمال غربی یزد روانه می شوند و پس از چندی از یکدیگر جدا می شوند . مهربانو به سمت عقدا روانه می شود که بر اثر گرسنگی و تشنگی در عقدا فوت می کند و پارس بانو در سمت غربی عقدا به زرجوع  رسیده و در کوهی غایب می شود. هنگامي‌كه پارس‌بانو از دست دشمنان فرار مي‌كرده است، تشنه‌ اش بوده، از چوپاني درخواست آب می کند. چوپان كه آب نداشته، از گاوش شير مي‌دوشد كه به او بدهد. گاو با لگد، ظرف شير را دمر كرده ومی ریزد و بانوي بخت‌برگشته، تشنه به‌سوي كوه می دود. از اين روست كه گاوانجا می برند، ولي زرتشتیان گاو را نمي‌كشتند. از «عقدا» قصاب مي‌آورند و گاو را جای دیگر مي‌كشند و لاشه‌اش را با خود مي‌برند. اما «مانكچي لیمجی صاحب» كشتن گاو را منع كرد ه است.

شکاف سنگی زیارتگاه را محل غایب شدن پارس بانو می دانند.
پارس بانو در كنار زیارتگاه‌هایی چون پیرسبز، هریشت، ستی پیر، نارستانه و ناركی از پیرانگاه‌های شناخته شده زرتشتیان ایران است و زرتشتیان اعتقاد دارند كه بانویی پاكدامن در آنجا از دست دشمنان پناه گرفته است.